Work Text:
Isa't kalahating buwan.
Isa at kalahating buwan na mula nang magpunta sila sa Macau at makilala ni Jungwoo si Sicheng — na hanggang ngayon ay hindi pa rin kilala ng mga kaibigan niya.
The trip to Macau — mainly caused by Taeyong Lee result in him getting laid — real good — to the point na pagbalik ng bansa, one and a half month later, ay hindi pa rin siya nakaka-move on.
Oo, kasalanan ni Jungwoo. Tanga tanga siya eh.
The morning after, just like what Sicheng promised ay nag-agahan sila. Maybe two more rounds bago siya tuluyang nagpaalam ito, iika-ika pa pabalik sa hotel nila. Baon niya ang isang turtle neck mula rito, nakakahiya kasing ibalandra talaga lahat ng marka sa katawan niya sa tirik na araw ng Macau, naiuwi niya ang damit na 'yon sa Pilipinas.
His friends bombarded him with questions, halos hindi magkanda ugaga dahil siya pa talaga ang waging wagi nang gabing 'yon. Ramdam niya sa bawat yapak ang pinagsaluhan nila ni Sicheng.
Na hindi na mauulit.
"Napa’no ka ba kasi sa Macau?" Tanong ni Seungkwan habang naka-break sila. He's working in a hospital as a nutritionist, may clinic siya samantalang ang kaibigan naman ay nasa residency na nito.
"Wala nga," patuloy niyang pag-iinarte. Inaaya kasi siya nitong mag-bar, respeto na lang daw sa sampung oras na pahinga niya — on call pa rin naman ito — pasalamat pa nga raw siya na pinili nitong ayain siya. "Wala akong gana mag-bar bar. Marami akong ginagawa."
Hindi naman gano'n ka-OA ang work load niya sadyang nawalan lang talaga siya ng gana, lalo na kapag sumasapit ang alas dies ng gabi at naaalala ng mga palad niya si Sicheng. Baliw na nga yata siya eh.
"Hoy! Ikaw minsan ka na lang ayain, nag-iinarte ka pa. Minsan na lang ako available oh, wala man lang kunsiderasyon?" Inirapan siya nito. "Sasama ka, kung kailangan kitang kaladkarin pa-Taguig, kakaladkarin kita," tignan mo ang pag-uugali nito.
"Ayoko nga! Ito naman, hatakin mo si Minho, ‘di naman umaatras sa gala ‘yon." Sagot niya saka tumayo dahil tapos na ang breaktime niya. "Masama pakiramdam ko."
"Letche! Sumasama ang pakiramdam mo kapag naaalala mo yung intsik!" Napahinto siya, "Ano, tama ako diba? Nag-Macau ka lang di ka na nanahimik kaka-Sicheng Sicheng."
Nalungkot naman tuloy siya, "Alam mo ba kasi bhe nakaka-miss talaga siya. Nage-gets ko na talaga yung mga Pinoy na ‘di na nag-jo-jowa ng kababayan kapag nakapag-jowa na ng foreigner," ma-drama lang talaga siya.
"Gano'n ba kagaling?" Usyoso nito.
"100 out of 10," pinal na sagot niya saka ito iniwan sa cafeteria.
"Pumunta ka Jungwoo Kim, sasabunutan kita ha!" Sigaw pa nito, hindi na nahiya sa mga doktor.
Alas nueve y media na at handa na siyang muling mag-reminisce kay Sicheng nang sunod sunod naman ang pagtunog ng doorbell niya, tahol pa naman ng aso ang tunog no'n.
"Panira naman 'to," reklamo niya habang naglalakad papunta rito. "Ano ba 'yon?" Pinihit niya ang seradura.
"Ay wow, hindi pa nakabihis! Magbihis ka na, bhe, tara na," Si Seungkwan iyon, at talagang bihis na bihis ito.
"Ayoko nga, parang gago," tinulak niya ito pero naipasok na nito ang sarili sa apartment niya.
"Walang ayaw ayaw, bhe. Alam mo ikaw KJ ka, wala kang inaatrasang party, saka iinom tayo! Ikaw, hanap ka ng kapalit ni Sicheng," Tinawanan siya nito saka dumeretso sa kuwarto niya para halughugin ant damitan niya.
As if hindi niya ginawa, siyempre ginawa niya, sinubukan niya, pero, no. It's different.
They're not as gentle and as rough as Sicheng. They didn't make him feel confident even without words. They didn't pay attention to the sensitive parts of him that he never knew were.
Iba.
Iba si Sicheng.
Gawin daw ba kasing standard si Sicheng?
"Magpalit ka na, aayusan kita para hindi ka mukhang zombie do'n," pagpupumilit ng kaibigan kaya wala na siyang nagawa.
"Libre mo ba drinks?" Tanong niya rito bago tanggapin ang mga damit na napili nito.
"Oo na, oo na! Sumama ka lang, letche ka," natawa naman siya rito.
The ride to Taguig was short, malapit lang naman siya eh. Seungkwan already chose a bar bago pa man sila makapunta at ayon dito ay nangumbida pa siya ng iba, the more the merrier.
Pagpasok sa loob ng bar ay usok agad mula sa mga vape ang bumungad sa kanila, napapaypay siya sa hangin habang tinatahak nila ang table na ni-reserve nito.
He greeted their friends pagdating sa table, some are his and Seungkwan's mutual friends, some are just Seungkwan's because his cof is a limited one. Naupo agad siya at nakipagchismisan habang nag-p-pre-games na sila.
Another hour and he already built up the confidence in his system due to the liquor, nakikipagpalitan na siya sa truth or dare at sa iba pa nilang laro. Maingay like the usual hang outs pero hindi naman siya bored kagaya ng inaasahan niya.
"CR lang," paalam niya kay Kwan nang maramdaman ang bigat sa puson niya, "Babalik ako."
"Ay, dapat lang! 1K sa mang-i-indian ha," paalala nito sa kanila kaya pabiro niya itong binatukan.
Nagmamadali siyang naglakad papunta sa CR, sasabog na yata ang pantog niya. Maraming tao pero marami ring bakanteng cubicle, nag-t-touch up lang naman kasi ang iba o di kaya ay nagmi-mirror selfie.
After peeing ay lumabas siya para maghugas ng kamay at maglagay ng sanitizer. Nagpupunas siya gamit ang panyo niya habang inililibot ang paningin sa kabuuan ng bar, the dance floor was open pero naglalaro kasi sila kanina kaya hindi na siya nakisayaw pa, he would love to.
He walked to the dancefloor, maiintindihan naman ng mga kaibigan kung sasabihin niyang sumayaw lang siya sandali, alam naman na ng mga ito. It's a Jungwoo thing.
He let his body be swayed in the sea of people habang umiindayog siya sa saliw ng musika. The mix was a bop kaya naman mas feel niya, being under the influence gives him this much courage.
Kaya nga niya nakausap si Sicheng.
Naramdaman niya ang pamilyar na kirot. Si Sicheng...
Pasado alas dies na, dapat tapos na ang reminisce time pero ano pa nga ba ang magagawa niya?
He left the dance floor para bumalik na sa mga kaibigan niya nang mapansin niya ang isang table sa pinakagilid, hindi man malinaw ang mata niya, naka graded lenses naman siya 'no.
Malinaw pa sa 4K ang nahagip ng paningin niya.
"Sicheng..." bulong niya sa hangin. Hindi kaya lasing na siya?
Whether he is or he ain't, he should at least give it a shot and see kung sino nga 'yon.
He walked towards the table where 'Sicheng' is. Nakailang kurap pa siya para lang masigurong hindi nagdadalawa ang paningin niya at tama lang ang nakikita niya. Kahawig, pero diba?
Desperado na siya.
He was almost at the table nang may tumayo mula rito, mula sa apat ay tatlo na lang ang nandoon, mas madaling i-approach dahil kaunti na lang ang tao.
"Cheng," He softly called, hindi rinig dahil sa lakas ng stereo.
Lumapit pa siya para tiyakin talaga, his hopes were high, halos magdasal siya na sana nga tama ang nakikita niya dahil magpapa-fiesta siya kung ganoon.
He doesn't know if this is because he misses the man so much, or dala lang talaga ang alak sa sistema niya.
Bago pa man makalapit ay may mabuting kaluluwa ang nakabangga sa kaniya — taga kabilang table ito — dahilan para matamaan niya ang lalaking siyang puntirya niya sa lamesa na ito.
"Shit! Sorry!" Nabigla pa rin siya dahil talagang nawala ang balanse niya. "Sorry, sorry," his head spun a little because of the impact.
"Gàn ma ya?" He heard him say, halatang nagulat din sa nangyari.
Instead of repeating his apologies, hinayaan niyang mag-angat na ito ng tingin sa kaniya.
There he is.
Tama nga siya.
"Sicheng," he called the man. Hinding hindi naman siya magkakamali rito, he knows the man from the tip of his nose to the last strand of his eyelashes.
Except, he is blonde. Seems like he dyed his hair, and it suits him, a lot!
Hindi magkamayaw ang mga dragon niya sa tyan dahil gustong gusto niya nang yakapin ito.
"Děng,” Sicheng blinked to see him clearly, "Jungwoo?" Banggit nito sa pangalan niya at halos matunaw siya sa kinatatayuan niya.
NANANAGINIP BA AKO? PAKIUSAP LANG, SAMPALIN NIYO AKO! NGAYON NA!
"Nǐ rènshí tā ma?" Nagtatakang tanong ng kasama nito.
"Tā jiùshì wǒ zhèngzài tánlùn dì nàgè rén," Sicheng answered, nakatanga na naman siyang nakikinig sa mga ito dahil wala naman siyang naiintindihan.
Not like it matters. Ang iniisip niya ngayon ay anong maganda ang ginawa ni Seungkwan noong past life niya para hatakin siya nito rito sa bar at makita niya ang dahilan ng pagkalumbay niya for the past month?
It's really Sicheng Dong, in the flesh.
"W-What are you doing here? How come you are here?" Sunod sunod na tanong niya.
When he left his hotel room that morning, nagpaalam na lang sila sa isa't isa, they didn't even exchange contacts. Sicheng was actually hesitant to let him go, kahit hindi nito sabihin ay alam niyang ganito ang nararamdaman nito, o dahil ganoon ang nararamdaman niya?
He doesn't want to leave, but he can not not leave either. Kaya napilitan talaga silang tapusin kung ano ang sandaling nangyari ng araw na 'yon.
Hindi nga lang talaga siya naka-move on hanggang sa makabalik sila sa Pilipinas. His mind was left in Macau, thinking about the man he spend one of the most memorable nights with.
Sicheng held his hand to pull him somewhere, inilayo lang yata siya nito sa mga kasama at nagpatianod na lang siya.
"Why are you here? How did you know about this place?" Tanong niya pa rin dito.
"Work," qng maiksi nitong sagot kaya naman napakagat siya sa pang-ibabang labi.
Hindi pa rin siya makapaniwalang si Sicheng nga ito, maluluha pa yata siya sa saya. Endless nights of manifesting to see him once again at nagbunga 'yon in his least expected way!
He brought his hands to touch his face, slowly. Making sure that it was really him in flesh, talking to him. He touched his bare face with his bare hands, and it felt real.
"You feel so unreal, am I dreaming?" He muttered, hindi talaga siya makapaniwala.
Sino rin ba kasi ang maniniwalang magkikita sila ulit at dito pa talaga? Parang kinukuwento lang sa kaniya ang mga pantasya niya nitong mga nakaraang buwan.
He tried to get a chance na bumalik ng Macau, pero wala talaga dahil kinain na siya ng schedule niya. He forced himself to believe na dala lang ng bugso ng damdamin ang pagka-miss kay Sicheng, dahil lang bago sa kaniya. Pero nagkamali siya dahil kagaya nga ng una niyang tantya, hahanap-hanapin niya nga talaga ito.
"You're real," pag-uulit niya at naramdaman niya ang pagtawa nito.
"Nǐ zhīqián bàn dàole. Are you okay?" He only understood the latter kaya tumango na lang siya. "Hěn gāoxìng zàicì jiàn dào nǐ, bǎobèi,” nginitian siya nito.
"Ha?" Hindi niya na naman ito maintindihan. "Puwede ba yung lengguwaheng magkakaintindihan naman tayong dalawa?"
"Shá?" Tanong nito pabalik.
He took his phone out para hanapin nang mabilisan ang google translate. Their only mode of communication.
That morning, they talked mainly with the use of this tool para lang paganahin ang umaga na iyon. It was convenient kahit pa minsan ay vague ang tanslation ng message, they were able to communicate still.
It really wasn't needed, Sicheng was capable enough to take care of him kahit pa hindi ito magsalita.
"[Can you please use a language that we can understand?]" Ang tanong niya rito.
"Sorry," tumango naman ito bilang pag-sang ayon. "Nice to see you again," pag-uulit nito.
Napangiti naman siya, hindi niya na pinigilan ang sarili at kaagad nang yumakap kay Sicheng, nakakahiya man pero parang nananaginip pa rin nga siya.
"Are you for real? Can you pinch me? I think I'm still dreaming," kahit anong pisil niya sa pisngi nito ay tila hindi ito makatotohanan.
He seems like a product of his desperate imagination.
"Nǐ bùshì zài zuòmèng, bǎobèi," tumawa ito saka ginulo ang buhok niya.
"Ano raw?" Humigpit lang ang yakap niya rito. "I really missed you, did you know? Hindi naman dapat eh, kaso bwisit ka. Sinanay mo 'ko, ng isang gabi, Cheng? Naiintindihan mo ba 'yon?" Malamang ay hindi siya nito naiintindihan but he was getting emotional.
"What? Slow down," sinuklian nito ang yakap niya. "I missed you, Jungwoo.
"Ay lugi! Ikaw miss lang tapos ako miss na miss na miss kita. Ano ba tayo ha?" Reklamo niya rito, sinadya niya talaga dahil hindi naman siya nito maiintindihan.
"Nǐ hěn kě'ài. I want to kiss you. Nǐ huì ràng wǒ ma?" Isang sentence lang ang naintindihan niya sa lahat ng sinabi nito at kahit ano pa ang ibig sabihin ng kasunod, siya na ang nag-initiate.
He tiptoed to line his lips with Sicheng's. Pinaglapat niya ang mga labi nila, his lips felt familiar against his, tila ba palagi niya naman nang ginagawa iyon. That one day made him used to the feeling of Sicheng's lips.
The man responded with the same ferocity, bumaba ang hawak nito papunta sa bewang niya as the kiss deepens.
Napangiti naman siya dahil do'n.
It felt wholesome and hot at the same time.
Just like Sicheng. Hot and wholesome at the same time. The chinito na cutie pero hard fucker. Gusto niyang sampalin ang sarili.
"Wanna go to my place?" He invited, "Where is your hotel located?"
"Tā wèiyú jīchǎng fùjìn," sagot nito na ikinakunot ng noo niya.
"Huh?"
"Near the airport," sagot nito, mas lalo lang yata siyang napatanga.
"Teka nga, malapit sa airport tapos nandito ka sa Taguig? Magaling," he sarcastically laughed. "Ang layo ng nararating mo ah."
"What?"
Natawa na lang siya rito, "Wanna go to my place?" Pag-uulit niya sa tanong.
"Of course,” napangiti siya sa sagot nito nang maramdaman niya ang pag-v-vibrate ng cellphone na nasa bulsa niya.
Shit. Nakalimutan ko na si Seungkwan.
Di bale na, magbabayad na lang siya ng isang libo kaysa pakawalan ang lalaking nasa harapan niya.
The object of his desire is literally in front of him, in flesh. His fantasy was standing in front of him, it feels forbidden enough. It wasn't enough reason for him to stop right here. If meeting Sicheng once again means he can have him again, he would gladly offer himself.
They left the bar hand in hand. Wala siyang dalang kotse kaya naman wala silang choice kundi mag-taxi which was okay with Sicheng. That doesn't change the fact that their hands were on the place they shouldn't be touching in public during the whole ride.
They stopped in front of Jungwoo's apartment complex, they had to walk bago marating ang mismong apartment niya kaya naman mas dama niya ang init sa pagitan ng mga hita niya. Napakalikot ba naman ng mga kamay nito!
Once they had settled, he found himself pinned against the door, Sicheng all over him. His lips were already on his, tongue exploring his mouth, brushing against his lower lip and fighting with his tongue for dominance.
He let out a whimper when he started exploring his neck with open-mouthed kisses. There is this certain spot on his nape that had been sensitive ever since he shared that night with this man, causing him to tense under his touch.
Nakagat niya ang pangibabang labi sabay ang paglabas ng halinghing nang mag-umpisang gumapang ang mainit na palad nito sa ibabang bahagi ng katawan niya.
He flinched when he cup his hard on. "Cheng..." Halinghing niya sa pangalan nito at humigpit pa ang pagkakakapulupot ng mga braso rito.
Sicheng reached for the hem of his shirt kaya agad niyang iniangat ang mga braso para hayaan itong bawasan ang tela sa katawan niya. Napansin niya ang pagngiti nito once he had seen his naked upper body.
Tinamaan ng malamig na ihip ng hangin ang katawan niya, making his nipples hard. Sicheng licked his collarbone as he move downwards. He immediately latched on his nipples once he got a hold of them.
He whimpered nang mag-umpisa itong laruin ang utong niya. He knew it, Sicheng got a thing for his tits.
"You really like them... A-Ahh... Don't you?" Usisa niya habang dinidilaan nito ang isa, the sight made him feel hot all over.
"I do," sagot nito sa kaniya saka nagpatuloy sa ginagawa, napasabunot na siya rito habang pinapakawalan ang mga eskandalosong ungol na malamang ay naririnig na ng kapit-bahay niya sa kabilang apartment.
While Sicheng's mouth was busy with his nipples, naglilikot na ang kamay nito sa paghubad ng pangibaba niya. He can't believe they're still at the doorway, palagi talaga itong hindi makapaghintay.
"T-Teka naman, bawal bang pumasok muna tayo?" Reklamo niya habang inililingkis nito ang binti sa pagitan ng mga hita niya, rubbing his already hard dick. "You're still clothed."
"Nǐ xiǎng ràng wǒ bǎ tā tuō xiàlái ma?" Tanong nito na hindi niya naman naintindihan.
His belt was only unbuckled pero hindi pa siya nito tuluyang hinuhubaran, he took that as an opportunity to pull him inside the house. Lalamukin na talaga sila kung doon pa rin sila sa may doorway gagawa ng milagro. Isa pa, mahirap maglinis.
He pushed Sicheng towards his wide couch. Napaupo ito kahit hindi naman kalakasan ang puwersang nagamit niya, maybe because of the alcohol in their system. Though, he was sober enough to know that he wants this more than anything right now.
"Yào gěi wǒ biǎoyǎn jiémù ma?" Nakangising tanong nito habang pinapasadahan siya ng tingin.
He helped himself and undressed fully in front of Sicheng. Giving him a show as he take his time, bumaba kaagad ang tingin nito sa parte ng katawan niya kung saan kailangan niya ito at napako do'n ang tingin.
"Nǐ zhēn de yǒu yīgè měihǎo de shēntǐ," saad nito habang sinusundan ng mga palad ang kurba ng katawan niya.
Sicheng's touch felt so hot against his skin as if he was branding him. He massaged his hips and kneaded the cheeks of his butt before letting go.
He pat his lap, "Lái," ang utos nito sa kaniya.
In his glory, Jungwoo enclosed the space between their bodies by sitting on Sicheng's lap. He was still clothed, making him feel the friction between his aching dick and Sicheng's black slacks.
Sapo kaagad nito ang mukha niya nang tuluyan silang maglapit. They wasted no time and immediately latched their lips on each other. His mouth parted as Sicheng pushed his tongue inside to explore the insides of his mouth, nipping on his lower lip, and lapping it whole — alternately. He was holding onto his nape as he slowly grind his hips on Sicheng's clothed thighs. He was already hard, ramdam niya na rin ang katigasan nito, and they want the same thing.
He started unbuttoning his dress shirt habang nasa leeg naman niya ang mga labi nito, sucking on the supple skin and leaving his traces. Hindi niya na ito pinigilan, aside from the experience, ito ang tandang-tanda niyang talagang iniwan nito nang maghiwalay sila sa Macau.
The marks on his skin stayed with him longer than Sicheng did. Hanggang sa ikalawang linggo mula nang magkakilala sila ay nandoon pa rin ito, fading. Isang linggo niya ring tiniis ang init ng Pilipinas na naka-turtle neck dahil kailangan niyang takpan ang mga ito.
Nang magtagumpay sa pagtatanggal ng mga butones ay agad na tumambad sa kaniya ang katawan nito. He felt bigger than what he remembers. His chest was harder, abs more defined, at ang biceps nito.
Oh god, his biceps.
"You workout?" Tanong niya rito habang pinapasadahan ng himas ang braso nito. Shet.
"I do," sagot nito saka tuluyang hinubad ang pang-itaas na saplot. "Bǎobèi, nǐ néngdòng yīxià ma? I have to remove this," tukoy nito sa slacks na suot pa rin nito.
"What?" Alam niya kung ano ang gusto nitong gawin pero hindi niya pa rin naintindihan kung ano ang unang sinabi nito, mukhang may request pa na kailangan niyang gawin.
"Move for a while," Sagot nito. "I'll be quick."
"No need," bawi niya kaagad. "I can do it for you."
He immediately went down on his knees. He took the opportunity to worship Sicheng's body habang nakasandal ito sa couch, trailing his mouth on his chest, his pecs, his abs, and that v-line with open-mouthed kisses.
He bit his lower lip when he came face to face with his bulging erection. It's been a while.
Using his teeth, he bit on the zipper of his slacks to pull it down. He felt Sicheng flinch, throwing his head back in the process because his teeth grazed on his clothed dick.
" A-Ahh... " Napaungol ito.
Ikinangiti niya naman 'yon saka ginamit ang mga kamay para hubarin na ang natitirang saplot sa katawan nito. Hindi na rin siya makapaghintay.
Sicheng felt like he was rushing kaya nakisama na rin ito at tinulungan siya. They were both naked in no time at mas lalo niya lang naramdaman ang pagkabasa ng ari niya nang makita niya na ang kabuuan nito.
The veins on his dick were protruding, his pubic hair was also cleanly trimmed. He can't believe this cock made him long for it — for a whole and a half month. It did wonders to his body na hanggang sa panaginip niya yata ay nakikita niya ito at nararamdaman.
He carefully wrapped his hand around the shaft, his fingers weren't able to meet around the circumference. It was throbbing on his hold, dry, hot, and heavy.
He reached for the lube on the compartment of his couch, just behind Sicheng's parted feet. There was only one bottle left. He hurriedly undoed the cap and squirted an ample amount on his palm. The first slide was hot, the head was immediately sporting pre-cum.
He continued moving his hand to a certain rhythm habang unti-unti itong lumalaki sa palad niya. He will never forget how big Sicheng could be, he literally experienced that inside him countless times when they were in Macau.
Every time Sicheng pulls out and slams back inside, tila mas lumalaki ang naglalabas-masok sa loob niya. The thickness changes, the girth feels like it was stretching him more than it already was. Gano'n din ang pakiramdam nito ngayon sa palad niya.
The living room was filled with noises Sicheng make habang tahimik lang siyang ninanamnam ang bigat nito sa palad niya. He loosened his grip around to engulf it with his mouth, maybe it was really a good idea to give edible lube a shot.
Sicheng groaned and fisted a handful of his hair right when he started bobbing. From being the one leading, he felt himself like a toy being used for pleasure while it was the blonde who's in control.
His hand which was initially wet with lube, found his gaping hole. He circled his finger on his rim before teasing an inch of his finger inside. The intrusion made him flinch — a reason for Sicheng's dick to hit the back of his throat, tears immediately pooled in his eyes as the other elicited a groan.
He was filled to the knuckle, the same time Sicheng's dick hit his throat once again. He reminded himself to breathe habang ginagalaw ang daliri sa loob niya, he was fingering himself while the blonde was fucking his mouth.
Sicheng felt the familiar contraction on his abdomen kaya bumilis pa ang paggalaw niya sa bibig ng binata, na siyang pagbilis din ng galaw ng daliri ni Jungwoo sa loob niya.
Walang kahit na anong ingay maliban sa ginagawang tunog ng katawan nila at ng mga halinghing mula sa kanilang dalawa.
Marahan nitong iniangat ang ulo niya, "Wǒ kěyǐ zài nǐ de zuǐ jīng yè ma?" Tanong nito.
Even with a dick inside his mouth, Jungwoo expressed his confusion by tilting his head slightly on the side, a reason for his inner cheek to feel Sicheng more, the movement of his finger halted too.
"I'm gonna come inside," saad nito.
Kaagad naman siyang tumango saka binilisan ang paggalaw ng mga daliri niya. A few more tugs on his hair and Sicheng was already spilling inside his mouth.
It was like a sight straight out of a porno. His head was resting on Sicheng's lap, a finger on his ass, his mouth filled with a thick girthy cock, and strings of white semen streaming down his chin.
He regulated his breathing as Sicheng pulled out, there wasn't anything to wipe it off so he did what he does best — swallowing.
Although it may stain the cushion of his couch and he knows how troublesome it was for it to be deep-cleaned. Sana talaga pumayag na siyang mag-leather couch kung hindi lang ito mas mainit kumpara sa cushion.
Sicheng hiked him from being on his knees, sandali niya pang nakalimutan ang daliring nasa loob niya, pulling it out made him hiss with the slight pain of the partially dry slide.
Sicheng started littering kisses on his neck habang nasa kandungan siya nito. Although he hasn't come yet, it felt like he was spent. His mouth was slightly aching at sigurado siyang garalgal ang boses niya pagtapos nito.
He felt a finger run down his spine, making him shiver. Malamig kahit walang nakabukas na kahit na ano, the only light they have was the one provided by the street lights outside that was slipping through the thin fabric of the curtain. It was enough for him to see Sicheng's expression, ang pogi niya talaga.
The finger stopped on his tailbone making him flinch, there was an itch starting to crawl inside his body and he couldn't pinpoint where exactly it was. His cock came back to life — harder than it was earlier.
A bite on the juncture of his neck and collarbone, the same time Sicheng's finger slid past through his puckered hole only to find his perineum. He pressed down making his whole body convulse in pleasure.
His weight dropped onto Sicheng's shoulder habang lumalakas ang halinghing na nagmumula sa kaniya, Sicheng's other hand found his nipple at kasalukuyan itong pinaglalaruan.
He arched his back, thrashing his head side to side habang sinusubukan niyang igalaw ang katawan at lumayo sa daliri nito, the movement resulted to a different kind of sensitivity. Nakakakiliti ito, but at the same time it was making his dick leak with pre-cum. His instinct tells him to close his legs and rub the itch pero hindi niya ito magawa.
"Si-Sicheng..." The moan was followed by unsteady heavy breathing. Tila ba may humahabol sa kaniya. "E-Enough... J-Just... Haa.. Inside me..."
He nuzzled on his neck habang nagpapalipat-lipat ang daliri nito sa paglalaro sa mga utong niya. The other kept on sliding his finger on his perineum, then it would press down making him tighten his hold around the man habang umaarko ang likod niya.
He had never done this before.
Not even when he was playing by himself.
"E-Enough please... S-Stop t-teasing..." He can't even form coherent words, lalo na nang abutin nito ang lube na iniwan niya sa gilid ng couch.
He squirted the fluid on his tailbone, cascading down to the crevice of his ass, it was cold, making him call out to Sicheng — shivering.
The sensitivity made him feel the approaching orgasm, he clawed on Sicheng's shoulder. "I'm cumming..." He breathed pero nasa bibig na nito ang isa sa mga utong niya kaya mas lumakas ang mga halinghing niya.
The finger slid between his ass cheeks, now slippery with lube, making a sound that captured his attention. He knew he was a goner when the pad of Sicheng's thumb pressed on his rim and started circling on it.
"Cheng naman..." Namumuo na ang mga luha sa gilid ng mata niya, "Just put it..."
"Nǐ zǎodiǎn fàng jìnqù wèi jīng wǒ yǔnxǔ, bǎobèi," mariing saad nito saka muling diniinan ang parte na 'yon ng katawan niya. The pressure applied on his perineum made him convulse in pleasure as he slowly spilled a string of his cum, painting his and Sicheng's tummy, white.
" Haa... ha... Haa... " His breathing ragged, his breath was fanning over Sicheng's shoulder habang habol-habol niya ito.
Hindi niya pa tuluyang nakokolektang muli ang sarili nang maramdaman niya ang malamig na daliri nito sa butas niya. This time it was taunting, teasing its way inside his fluttering entrance. The surface was already wet with lube, his balls were also damp with it.
"Sōngchí," bulong nito na ikinatindig ng balahibo niya. "Relax, bǎobèi," he coaxed.
He tried breathing through his nose, easing the muscle to let the digit inside. As soon as it was in, his walls clamp down, engulfing the intruding finger. "Cheng..."
"Just relax," He nuzzled his neck once again, bago ito nag-umpisang gumalaw. He was just filling his insides, pressing on his walls with every move before he started thrusting. "Relax..."
He tries to focus on his breathing rather than the movements on his hole, but everytime that he tries to do so, he immediately loses focus.
Sicheng found it hard to stretch him, kaya naman gumawa na ito ng paraan at pinaglapat ang mga labi nila. The kiss was a leverage for his distraction, the noise made by the sound of their lips lapping was enough to distract him.
It didn't take too long for Sicheng to find the bundle of nerves that got his toes curling. "SICHENG!" Napasabunot siya rito habang nararamdaman niya ang paggalaw ng daliri nito sa loob. "Oh god! Tangina. D'yan, please... Shit. Shit."
He was consumed by pleasure as Sicheng works a digit inside; then he added another. It was moving in a scissoring motion habang pinupuno ng ingay niya ang kabuuan ng bahay, siguradong hindi siya makakaligtas sa nanunuyang tingin ng mga kapit-bahay niya bukas.
"Sicheng! Oh my god!" Bumaon pa lalo ang kuko niya sa balikat nito habang gumagalaw ito sa loob niya.
He was grinding their hard ons together all the while Sicheng stimulated his prostate, he could feel him more.
He jabs on his prostate once again, "Tangina! Tama na!" He was crying, hindi na halinghing kundi hikbi na ang tunog na nanggagaling sa kaniya. "Enough... please. Enough na."
A third finger joined the ones already abusing his prostate, wala na siyang nagawa nang muli siyang labasan. He spilled his seeds on their stomach, once again, layering the ones that have already dried.
The climax made him extra sensitive, kaya naman pilit niya nang inaabot ang kamay ni Sicheng na naglalabas masok pa rin sa butas niya, but his body was no longer cooperating and let him bask in overstimulation.
"Cheng... Inside, please... Haa... Inside na..." He cupped his face using both of his hand saka inilapat ang labi niya sa labi nito. "Too much..."
Sicheng must've felt that too dahil unti-unti na nitong inalis ang mga daliring nasa loob niya, making him whimper because of the loss.
With a tight grip on his waist, Sicheng manhandled him to finally sit on his dick. It was a position they weren't able to do when they were in Macau. Kung tutuusi'y pabor sa kaniya ito dahil makikita niya ang mga ekspresyon ni Sicheng habang nasa loob niya ito, maririnig niya lahat ng tunog na magmumula dito, kung paano ito magmura sa lengguwaheng alam niya at hindi niya alam.
Pabor sa kaniya, pabor sana sa kaniya kung hindi lang siya kinakain ng pagiging sensitibong dala ng magkakasunod na beses niyang naabot ang rurok dahil sa mga ginawa nito.
"Sōngchí, bǎobèi," Usal nito habang hinagagod ang likod niya.
He was carefully guided to let the appendage inside his body. It was smothered with lube so they should expect the penetration to be easy — that, if he could relax.
Every inch made him scream Sicheng's name, an octave higher than his normal voice.
A month and a half.
He hadn't been laid with a dick this size sa loob ng isa't kalahating buwan. Having Sicheng inside him again was just an object of his imagination, everytime he dared to get the pent up feeling off of his chest, dala ng frustration at pagka-miss dito.
"S-So good..." He was cupping his face, a shiny string of spit keeping their lips connected. "I-I'm so full..."
Ramdam na ramdam niya ito sa loob niya, especially now that he was balls deep. Sicheng just smiled before pressing his lips on his, muling ginagad ang loob ng bibig niya, it was wet and messy — the exact state they're in.
He felt Sicheng's fingers toying with his nipples. Then he trailed down to follow the remnants of his cum from earlier, until he stopped at a certain spot just below his abdomen.
He massaged the supple skin making him whimper before speaking, "Look."
With his unsteady sight, Jungwoo tried his best to bat an eye to the place Sicheng was pointing out. Makailang ulit pa siyang kumurap dahil hindi siya makapaniwala sa nakikita niya.
"Wǒ zài nǐ nèixīn rúcǐ shēn chù, bǎobèi."
There was a visible bulge on his abdomen in the shape of Sicheng's dick. He moaned at the sight bago naramdaman ang paggalaw nito.
He screamed in surprise. "SICHENG! Wala man lang pasabi!"
"What?" Muli itong gumalaw na kaagad sinundan ng malakas na ungol mula sa kaniya.
Sicheng started thrusting up, making him claw at his shoulders. He was supposed to be the one moving up and down but that wasn't the case. He might be on top but the older one was more than willing to let him know who is.
His body continued to bounce on the rhythm Sicheng's thrusts were making, there wasn't any noise other than the squelching sound their bodies make, accompanied by the moans and whimpers from both of them.
With little strength left, he started meeting his thrust. The first time he tried to move, the tip immediately jabbed on his prostate, making his body arch in pleasure.
"SICHENG!"
Sicheng found his nipples with his mouth and started playing with them like a newborn, as if he would lactate.
"I'm — Tangina, Cheng... I'm near," their movements were in sync with the climax rapidly approaching.
"Wǒ yěshì."
He felt the familiar knot on his abdomen once again as he felt Sicheng's tongue on the skin around his neck. Until he found that certain spot on his nape and immediately clamps his teeth down.
"S-SICHENG!"
He came, for the third time that night. Sicheng continued to fuck him once again to oversensitivity before he felt his seeds spilling inside.
Bumagsak ang katawan nilang dalawa sa couch habang habol ang mga hininga nila. It was wide enough to accomodate the two of them since they were of the same height.
He was still coming down from his high nang maramdaman niya ang mga daliri nitong pinaglalaruan ang utong niya. He has an easy access to them since they were lying in a spooning position.
It was until he realized something.
"We didn't use a condom." Saad niya habang dinadama ang tigas ng biceps nito na kasalukuyan niyang inuunan.
"Oh." Seems like he just realized that now too. "Suǒyǐ zhè jiùshì wèishéme gǎnjué yǒudiǎn bùtóng." He brushed his fingers on his hair. "I'm clean. I test before coming here."
Jungwoo heaved a sigh of relief. "Thank God," natawa naman ito sa kaniya. "Then, does that mean you can fill me up again?" Tanong niya rito. "Kaso 'wag na dito, do'n na tayo sa kuwarto. Mahal mahal ipalinis nitong couch eh."
"What?" Of course, he wouldn't understand.
"Let's move to my room," sagot niya naman dito.
Sicheng immediately scoop him up to his hold, in a bridal style. "H-Hoy! Hindi ka ba nakakaramdam ng pagod sa katawan?"
"Where is your room?" Ang tanong nito, umawang naman ang labi niya. "Upstairs?"
"Dios ko po. Ito talagang intsik na 'to, nakatatlo ka na bhe, hindi ka ba naaawa sa 'kin?" Reklamo niya habang nakapulupot ang braso niya sa leeg nito. "Yeah, the second door."
They moved to his room on the upper floor, and as soon as his back hit the soft mattress, he was told to be on his fours.
Of course, he was more than willing to comply.
Sicheng kneeled behind him before breaching his hole once again, kaagad niyang nakagat ang pang-ibabang labi niya.
He was reminded once again how Sicheng gave him a fucking tummy bulge while he was on top of him. He looked down on his tummy once again, not only was he visibly bulging, his tummy was also littered with marks and kisses.
He gave an experimental thrust that made him claw at the pillow beneath him. "CHENG!"
He can hear the wetness as he drill his insides, mahigpit ang kapit niya sa unan na para bang dito nakadepende ang buhay niya. "Sicheng... Ahh... Haa... "
Ramdam niya kung paanong pinapasadahan ng dila nito ang balat niya, kapagkuwa'y sisipsipin at mag-iiwan ng marka. It was as if he was stating his claim. It was actually in Jungwoo's favor dahil may iiiwan na naman ito para panghawakan niya.
"Faster..." He encouraged as he fuck him deep and hard, there was once again an iron grip on his waist, he was sure that it will leave a bruising mark.
Sicheng's movement became unsteady as he was desperate to chase his relief habang hindi na alam ni Jungwoo kung paanong ipopokus sa mga tuhod niya ang natitirang lakas sa katawan para tanggapin ang bawat bayo nito.
His body collapsed the moment his fourth orgasm hit him, Sicheng was quick to support his weight.
"Are you okay?" Tanong nito, ramdam na ramdam niya ang hininga nito sa pisngi niya.
Tumango siya, "Y-Yes..." His breathing was unsteady at gumagalaw pa rin ito sa loob niya kaya mariin ang pagkagat niya sa pang-ibabang labi habang pinaglalaruan ng kamay nitong nakasuporta sa kaniya ang utong niya, napakamapangsamantala talaga nito.
"I'm close," Sicheng warned.
"H-Hmm... Inside, Cheng."
Few more thrust then he felt the warmth of his seeds spilling inside. It oozes out his hole for he wasn't able to keep everything inside. Bumagsak nang tuluyan sa kama ang katawan niya.
Sicheng lay down beside him, peppering his back with kisses, it traveled to the bottom of his nape hanggang sa nahanap na naman nito ang parte ng batok niya, adjacent to the other one. Bumaon ang ngipin nito do'n kaya naman napasigaw siya, he was already sensitive!
He felt a new wetness coming from his dick because of that.
"W-What was t-that?" Habol ang hiningang tanong niya rito.
"Sorry," bumawi ito sa paghalik sa parte na kinagat niya, hindi niya alam kung matatawa ba siya o iiripan niya ito.
"Ang galing galing mo talaga eh 'no?" Pabiro niyang pinisil ang pisngi ni Cheng na ikinatawa ng isa. "Should we take a bath? Take a bath lang ah! Pagod na ako! Maawa ka naman!"
"What? Why are you shouting? Are you mad?" Nagaalalang tanong nito sa kaniya.
Oo nga pala, hindi siya nito naiintindihan. "No. I'm not mad. Let's take a bath, it's on that door," tinuro niya ang pintong magdadala sa kanila sa banyo.
"Hǎo ba,” tumayo ito para buhatin siya, pero bago 'yon ay nagkaroon pa siya ng pagkakataon na pasadahan ng tingin ang katawan nito.
Mukhang ayos lang din kung hindi basta basta ligo lang ang gagawin nila ni Sicheng sa banyo.
"Do you have to go back to your hotel?" Tanong niya rito habang nakaunan siya sa biceps nito at nakayakap ito sa kaniya.
"Wǒ mò dài shǒujī," He sounds troubled kaya naman sinubukan niya itong lingunin. "Uhh... My friends, I left them."
Here it comes, the trouble of speaking two different languages.
"Do you have to go back to them? But it's late, I don't think they're still there," dahan-dahan ang naging pagsasalita niya, para lang maunawaan nito kahit papaano kung ano ang gusto niyang iparating. "What's the name of your hotel? Do you remember?"
"It's on my phone," he spoke per word kaya medyo natawa siya, ang cute nito, parang hindi siya pinagod kanina. It's unfair.
"Do you have to leave right now and go back to the hotel? When are you going back to China?" Dahan-dahan ulit niyang tinanong.
"Leave? Now?" The words were accompanied with hand gestures, "No."
Tumango naman siya, "How about going back to China? Or Macau? When?"
"Macau go back? No. To China? I think two days more," Sagot nito sa kaniya, natutuwa talaga siya sa paraan ng pagsasalita nito. "How about you? Yǒu shé me nǐ xiǎng yào de ma?"
"What?" Nagtatakang tanong niya rito.
"Anything you want?" Tanong nito sa kaniya. "Shíwù, rènhé dōngxī."
"Just rest. Let's just rest," Sagot niya naman saka yumakap dito. "Oh, wait."
Suntok sa buwan na itong pagkakataon na magkita sila ni Sicheng, hindi na siya sigurado kung sa susunod ba ay pagbibigyan siya ng tadhana.
"Can I have your contacts? Like Instagram? Facebook?" Tanong niya rito, kaya nga lang ay parehong nasa sala ang mga cellphone nila.
"I don't have facebook, I have instagram," sagot nito, napangiti naman siya. "I'll give you tomorrow."
Tomorrow.
Ibig sabihin ay hindi pa talaga ito aalis agad. He really wish to keep in contact with Sicheng, who knows? The man was cute, hard fucker pa. Hindi talaga siya binibigo ng performance nito, isa na namang paalala na nag-iisa lang si Sicheng sa buhay niya, at dito niya lang mararanasan lahat ng iyon.
Nasanay na siya kay Sicheng.
"Who told you to dye your hair?" Inaantok na tanong niya, nararamdaman niya pa kasing gising pa ito.
"Me," sagot nito kaya natawa siya. "I notice white on my hair, so I just dye it," natawa pa siya lalo.
"Alam mo ang cute cute mo,” tumagilid siya para humarap dito at pinanggigilan ang pisngi nito. "Parang hindi ka cause ng pagiging imbalido ko na naman sa mga susunod na araw."
"Huh?" Lalo lang siyang natawa dahil sa reaksyon nito. "Let's sleep, Jungwoo,” inaantok na aya nito habang nakayakap sa kaniya.
"Hmm."
"BAKLA KA!" Sigaw ni Seungkwan sa kaniya mula sa kabilang linya.
"BAKLA KA RIN!" Sagot niya rito.
"BAKIT BIGLA KA NA LANG NAWALA KAGABI? ALAM MO BANG NANDOON AKO HANGGANG ALAS DOSE, HINIHINTAY KANG BUMALIK SA TABLE KASI NAGAALALA AKO SA 'YO!" Umagang umaga ay tatalakan talaga siya nito na para bang hindi ito naglasing kagabi, ang daming lakas para pagalitan siya. "SAAN KA BA NAGPUNTA, NASAAN KA NGAYON?"
"Nasa bahay ako, okay? Ayos lang ako, hindi ako na-kidnap o kung ano mang ino-overthink mo," inirapan niya ito kahit pa sa tawag lang sila magkausap.
"So bakit ka nga nawala, drama-dramahan ka lang talaga? Grabe, pilit na pilit naman yung pagsama mo sa 'kin, sabi pa ni Doc nag-sick leave ka. Napa’no ka ba? Alam mo bang sinisisi ko sarili ko nong narinig ko kanina na hindi ka raw papasok kasi may sakit ka? ano ‘yan, nilagnat ka?"
Lahat yata 'yon ay sinabi ni Seungkwan sa isang hingahan lang! Paano siya sasagot dito? Ito talagang bruha na 'to!
"Pagsalitain mo naman ako!" Reklamo niya, "Nakita ko siya kagabi, Kwan."
"Sino?!"
"Ang OA?!"
"Sino..." bumulong ito kaya naman natawa siya.
"Letche!"
"Sino nga?"
"Si Sicheng."
"Sino 'yon?"
"Yung nakilala ko sa Macau. Nandoon siya sa bar kagabi, magkasama kami ngayon kaya ako nawala, okay? At nag-sick leave ako kasi..."
"Kasi?" He sounded expecting.
"Kasi hindi ako makalakad ngayon. Hayaan mo na, tatlong araw lang naman 'yon. Makikita mo naman ulit ako after three days, kung makakalakad na ako," sinundan niya kaagad 'yon ng tawa. "Hoy? Nandiyan ka pa?"
Natahimik kasi bigla sa kabilang linya, baka mamaya binabaan na siya ni Seungkwan.
"Bakla ka talaga!" Tila hindi ito makapaniwala. "KALOKA KA JUNGWOO I-INDIAN-IN MO 'KO PARA LANG MA— Sorry po, Doc, opo, sorry po," kaagad siyang natawa dahil sa narinig, napakaingay kasi nito, hindi naisip na nasa ospital ito.
"Iyan napapala mo, wala ka talagang paghuhunus dili," pangaasar niya rito.
"Letche! Iniwan mo 'ko para sa lalaki? Grabe, gaano ba kapogi 'yang Sicheng na 'yan at talagang tinapon mo sa ere yung pinagsamahan natin during pre-med, wala na lang 'yon sa 'yo?" Napairap siya dahil sa kaartehan nito.
"Babayaran na lang kita ng 1K, 'wag ka nang maghimutok. Actually, nagpapasalamat pa nga ako na pinilit mo akong sumama kagabi, kung hindi, I wouldn't have been laid this good again. Anghel ka talaga sa buhay ko, Kwannie. Hayaan mo, i-ki-kiss kita pagbalik ko," umangat ang tingin sa kaniya ni Sicheng na may kausap din sa cellphone nito.
"Kadiri!" Pag-iinarte ni Seungkwan sa kabilang linya. "Yung isang libo ang gusto ko pagbalik mo. Hindi talaga ako makapaniwala, pinaghintay mo ako ro'n hanggang alas dose, ano nang ginagawa niyo nang gano'ng oras, ha?"
"Sure kang gusto mong malaman?" Pangaasar niya.
"Huwag na! Bwisit talaga, Jungwoo. Hindi ako makapaniwala. Sendan mo ako ng picture niyang Sicheng na 'yan ha!" Tinawanan niya ito.
"Sige na, sige na," tuluyan niya nang tinapos ang tawag, natatawa pa rin sa sinabi ni Seungkwan.
"How was it?" Tanong niya kay Sicheng na kakatapos lang din kausapin ang mga kasama nito, point to point naman via taxi ang hotel nito, ang kaso lang ay hindi niya ito maihahatid.
"[They said they will cover for me, I'm allowed to be absent today,]" Google replied, tumango naman siya.
"So you're leaving in two days?" Tanong niya, bakas ang lungkot. Hindi niya na naman alam kung kailan sila posibleng magkita pagkatapos nito.
Tumango ito, "[Don't worry, we can message,]" oo nga pala, nagpalitan na sila ng Instagram username at may paraan na siya para makausap si Sicheng.
"Hmm. Okay," tumango siya saka ito inayang tumabi sa kaniya.
There is this growing fear of dependency pero sa tingin niya'y dapat niya lang i-enjoy ang pagkakataon na magkasama sila.
This time sigurado na siyang hahanap-hanapin niya na talaga si Sicheng.

lalawoos Sun 12 Nov 2023 08:24AM UTC
Comment Actions
10w08j Wed 20 Dec 2023 01:06PM UTC
Comment Actions